Policja kontroluje sklepy.

Pogoda deszczowa. Muszę jednak wyjść – po moją tygodniową dawkę mleka. Tym razem biorę już cztery butelki. W radio od wczoraj zapowiadali, że będą chodzić i sprawdzać czy klienci mają twarze zakryte i czy prawidłowo. Wchodzę do sklepiku. Właścicielka sklepu prosi mnie o założenie maseczki, choć zawsze dotąd wpuszczała mnie bez niej. Mówię jej, że założę jeżeli muszę, ale mam problemy ze zdrowiem. Widzę przerażenie w jej oczach. Mówi mi, że kilka razy łazili już po tej ulicy. Zakładam maseczkę. Nie chcę jej narażać na nic z powodu tych dupków, co najprawdopodobniej nie mają nic do roboty. Pani w końcu umawia się ze mną, że nie muszę zakrywać nosa, a jak ona ich zauważy – powie mi tylko „Policja”. Ech, pomimo wszystko jej narażać nie będę. Skoro ona chce być w stosunku do mnie w porządku, mnie to samo obowiązuje w stosunku do niej. Mam tylko nadzieję, że nie chwycą nas ponownie za mordy. Boże, do czego to dochodzi.